Συνάντηση με τον ‘joseph’ / Νίκος Σαμαράς

“Διανύουμε την εποχή του ταυτόχρονου, την εποχή της αντιπαραβολής, του κοντινού και του μακρινού, του πλάι-πλάι, της διάχυσης”. Σ’ αυτή τη φράση του Foucault τοποθετείται η κεντρική ιδέα πάνω στην οποία στήνεται αυτή η διαδρομή τη συνάντησης του καλλιτέχνη με το εικονικό του alter ego.

Σύμφωνα με το λαϊκό μύθο ο Γκιώνης μεταμορφωμένος σε πουλί αναζητά κρώζοντας το χαμένο αδερφό του. Η κραυγή του Γκιώνη όμως συνδέεται και με το μήνυμα του θανάτου.

Στην αφηγηματική διάσταση του έργου στήνεται ένα δίκτυο παράλληλων διαδρομών από ζεύγη αντιφατικών ή συμπληρωματικών συνθηκών. Ο θάνατος και η ζωή πορεύονται πλάι-πλάι, ο μύθος και η πραγματικότητα συνομιλούν σε μια διαδρομή που εκτυλίσσεται σε χρόνο απροσδιόριστα παρόντα, παρελθοντικό ή μελλοντικό.

Οι περσόνες των δυο καλλιτεχνών συναντώνται εικονικά και μαζί τους δυο πολιτισμικές και κοινωνικές καταγωγές, δυο χώρες που κινούνται αντίστροφα αλλά και μαζί, σε μια σεκάνς που μοιάζει να επαναλαμβάνεται ατέρμονα και χωρίς προορισμό.

Η συνάντηση ανοίγει ένα διάλογο στη μεθόριο μεταξύ ιστορικού και σύγχρονου, ιστορίας και μύθου, τόπου και μη τόπου καθώς ο καλλιτέχνης διανύει το δρόμο που τον συνδέει και τον διακρίνει ταυτόχρονα από το μύθο, το έργο, το υπόβαθρο, τον τόπο του Beuys.

Το κρώξιμο του γκιώνη σηματοδοτεί το θάνατο μιας υπάρχουσας συνθήκης ή τη γέννηση μιας νέας;

Encounter with ‘joseph’ / Nicos Samaras

“We are in the age of the simultaneous, of juxtaposition, the near and the far, the side by side and the scattered.” It is in this Foucault’s phrase that the artist’s main idea is located and on which the course of his encounter with his iconic alter ego is structured.

According to the folktales, Ghionis is transformed to a bird (sops owl) and starts seeking his lost brother, calling him during the night. At the same time, the sops owl’s call in folk tradition is linked to the notice of death.

In the narrative dimension of this work, parallel courses and pairs of contradictory or complementary conditions are merged together. Death and life walk side by side, myth and reality converse in a journey that is taking place in an indefinitely present, past or future time.

The figures of the two artists meet in a virtual encounter, while at the same time two cultural and social backgrounds, two countries that move both in same and opposite directions converge in a sequence that seems to repeat itself in an infinite loop with no destination.

This encounter brings up a dialogue on the borderline between the notions of historic and contemporary, history and myth, place and non-place as the artist goes through the path that connects and distinguishes him at the same time with the myth, the work, the background and the place-context of Beuys.

The scops owl’s calls mark the death of an existing condition or the birth of a new one?